خلاصه مقاله پروفسور جوزف شرین چاپ شده در روزنامه الکترونیکی گاردین کانادا در رابطه با سفر به ایران در اولین همایش مدیریت استراتژیک
بسيار ممکن است که در آيندهاي نزديک تحريمهاي ايران به پايان رسد. اين باعث ميشود که فرصتهاي زيادي براي بازرگانان ايراني در داخل و خارج از کشور ايجاد شود.
کارآفرينان ايراني در زماني که پول آنها به طور قابلتوجهی افت کرد، منابع آن ها به حداقل رسيد و تحت تحريمهاي تجاري بسياري قرار گرفتند، همچنان به موفقيت و رشد ادامه دادند. با اينکه آنها رکود اقتصادي و همچنين قطع عرضه کالا و خدمات از جهان خارج را تجربه کردند.
بنابراين ما چه چيزي از اين موضوع ميتوانيم بياموزيم؟
اولين نکته انعطافپذيري است: آنها وقتشان را براي موقعيت جهاني، که هيچ نقشي در کنترل آن نداشتند تلف نکردند و بيشتر بر روي آنچه که ميتوانستند انجام دهند و توسعه راهحلهاي مبتکرانه در کار که آيا فني است يا خير و رفع کمبود مواد اوليه و يا ژئوپوليتيک تمرکز کردند.
آنها کاردان (مدبر) هستند و براي فرآيندهاي ناکارآمد و قوانين بروکراتيک که مانع رشد و کاهش اشتغال است راههايي را پيدا ميکنند. از آنجایی که آن ها ميدانند که ميتوانند جهان خود را تغيير دهند، به صورت فعالي براي آموزش و پرورش کارکنان خود سرمايهگذاري ميکنند.
يکبار يک بازديدکننده از يک جنگلبان پارک سوال کرد که چرا ما اجازه نداريم به حيوانات غذا بدهيم؟ او پاسخ داد: براي اينکه حيوانات تنبل ميشوند. آنها توانايي يافتن غذا را از دست ميدهند و اين نتيجه وابستگي مزمن آنها به بازديدکنندگاني است که به آن ها غذا ميدهند. من فکر ميکنم ما بايد اين را به عهده سيستم تهيه رفاه طبيعي خود آن ها بگذاريم.
به طور سنتي، از ريشه فارسي خود، ايرانيان به طور طبيعي حس تعهدي براي کمک به نيازمندان دارند. اين نيز يک تعهد از اسلام به نام زکات است، که براي کمک به فقيرترين افراد در جامعه است. بنابراين نياز است به برنامههاي اجتماعي دولت پرداخت. همچنين سنتي برای افراد ثروتمند در جامعه وجود دارد که درصدی از منابع خود را در قالب «موقوفات دائمي» براي اهداف خيريه مصرف کنند.
سوال من براي مديران اين است که: شما چه کاري براي حفظ فرهنگ نوآوری، خلاقيت و مسئوليتپذيري در سازمانتان در آمادهسازی برای تغييرات بالقوه جهاني انجام مي دهيد؟
بدون دیدگاه